پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

هر ساله در آستانه روز معلم تعداد کثیری از فرهنگیان به دیدار رهبر معظم انقلاب می‌روند تا ضمن شنیدن نقطه نظرات رهبر انقلاب، مشکلات، دغدغه‌ها و پیشنهادات خود را به ایشان ارائه دهند. در دیدار صورت گرفته مورخ ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴، رهبر انقلاب فرمودند که بنده بار‌ها تکرار کرده‌ام که ما هر چه برای آموزش‌وپرورش سرمایه‌گذاری کنیم، این در واقع سرمایه‌گذاری است، هزینه نیست؛ مثل ایجاد یک زمینه برای سود چند برابر است. خوشبختانه رئیس‌جمهور محترم به این معنا معتقدند. وزیر محترم هم جزو مدیران برجسته‌ی آموزش‌وپرورش هستند؛ ایشان هم کاملاً با مسائل آموزش‌وپرورش آشنایند. این‌ها فرصت است. امیدواریم از این فرصت‌ها استفاده بشود. رهبر انقلاب بیان فرمودند که من دو سه نکته در مورد معلّمین عرض بکنم؛ چند نکته هم راجع به اصل آموزش‌وپرورش یادداشت کرده‌ام که عرض کنم. در مورد معلّم، یک نکته این است که همه‌ی دستگاه‌های کشور وظیفه دارند معلّم را گرامی بدارند. نکته بعدی درک خود معلّم از فعّالیّت و کاری است که مشغول است. نکته آخر در باب معلّم، مسئله دانشگاه فرهنگیان و مراکز تربیت معلّم است. دانشگاه فرهنگیان متعلّق به آموزش‌وپرورش است. زمان شهید رئیسی (رضوان اللّه تعالی علیه) برای گزینش، محدودیّتها و ضوابطی تعیین شد؛ نگذارید این ضوابط ضعیف بشود. کیفیّت کار در این دانشگاه باید جوری باشد که ساخت «معلّم تراز و مورد نیاز» در آن ممکن باشد و تحقّق پیدا کند؛ لذا خیلی اهمّیّت دارد. یک نکته هم در مورد کتاب درسی است. خب، این دو عنصرِ «معلّم» و «کتاب درسی» در کنار هم، در واقع همه‌کاره‌ی آموزش‌وپرورشند.

ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی در حال وایرال شدن است که در آن ویدئو، کارشناس برنامه مدعی است که از ۴۵۰ هزار نفر داوطلب تجربی کنکور، ۴۲۰ هزار نفر منفی زده اند؟ از طرف دیگر شاهد انتشار آمار رسمی افت تحصیلی و معدل‌های ۱۰-۱۲ در دوره دبیرستان هستیم. سوال اینجاست که چه بر سر نهاد تمدن ساز آموزش و پرورش آورده ایم؟ چرا متوجه نیستیم که صدمه دیدن این نهاد یعنی انحطاط تمدنی و افول یک جامعه. علت این افت‌های تحصیلی را در نظام ارزشیابی توصیفی جستجو کنیم یا بیکاری جوانان و عدم رغبت به مدرسه و دانشگاه؟ باید در سیاسی بازی‌های قابل اثبات در معرفی وزرای پیشین آموزش و پرورش ببینیم یا بی خیالی نهاد‌های عالی نظیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی آموزش و پرورش. چرا سازمان بازرسی کل کشور، دولت و قوه قضائیه با عملکر ضعیف وزرای آموزش و پرورش مماشات می‌کنند؟ چرا یوسف نوری و رضا مراد صحرایی و تعدادی دیگر از وزرای ناکارآمد قبلی را به پای میز محاکمه نمی‌کشانیم؟ ما سیاسی و جهت دار و تخریبی حرف نمی‌زنیم، ما دغدغه تمدنی و تحفظات گام دوم انقلاب را مطرح می‌کنیم.

علیرضا کاظمی با وجود تمامی تائیدها و انتقادات صورت پذیرفته در مجلس و در جریان رای اعتماد، بنا بر طی رویه قانونی ، وزیر آموزش و پرورش محسوب می شود. احتمالا با توجه به زمان بازگشایی مدارس و هجمه اولین ناترازی یعنی کمبود معلم، ماه عسل جناب وزیر، بیشتر از ۱۵روز طول نخواهد کشید. اما از همین ابتدا با بیان سه فرمان، توجه جناب وزیر را بشکل خاص و تاکیدی بر رویه فعالیتی و خروجی های مورد انتظار از آموزش و پرورش جلب می کنیم تا فردا روزی، جای گلایه ای باقی نماند. سه فرمان ، شامل خروجی آموزش( توان تفکر ، ارتقا دانش پایه برای تداوم کار متخصص پروری در دانشگاه ، مهارت آموزی) ، خروجی پرورش( توان بلند شدن و مقابله مستمر با شکست ها ، ایجاد اراده معطوف به خواست در دانش اموزان) ، خروجی دین داری و انقلابی گری(مقابله با استبداد و مبارزه با استعمار و استثمار داخلی و خارجی، توان معنایابی در زندگی، امید ، درک و اعتقاد به وجود پشتیبانی بنام خدا با رویکرد توحیدی) بوده و در انتهای دوره وزارت جناب علیرضا کاظمی، مطالبه گری صورت خواهد پذیرفت.

در حال حاضر بیش از ۲۰ نوع مدرسه شامل مدارس «مدارس دولتی»، «غیردولتی»، «تیزهوشان»، «نمونه دولتی»، «هیأت امنایی»، «تربیت بدنی»، «معارف اسلامی»، «ایثارگران»، «دانش‌آموزان استثنایی»، «بزرگسالان»، «مدارس وابسته به نهادهای مختلف»، «مدارس سماء وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی»، «مدارس شبانه‌روزی»،«از راه دور»، «ماندگار»، «مدارس هوشمند» و «شبانه» و... در سراسر ایران داریم و این در حاالی است که تعدد مدارس همواره مورد نقد صاحبنظران بوده‌است، حال سوال این است آیا خود مسئولان آموزش و پرورش هم اقبالی به این مدارس نشان داده‌اند یا نه؟